บทที่ 667

อันที่จริง ทัง โรลชูวไม่ได้เมามาก หลังจากดื่มน้ำผึ้งที่ ลู ชินจินชงให้เธอแล้ว เธอก็มีสติขึ้น เธอมองดูรอบ ๆ ห้องของเธอ และเห็นเพียงว่ามีแสงเพียงโคมไฟดวงเดียวที่ส่องอยู่บนผนัง แม้จะมืดมิด แต่เธอก็ยังบอกได้ว่าห้องนี้ตกแต่งอย่างหรูหราในสไตล์อเมริกัน เธอตกใจกับเสียงน้ำไหลและหันไปทางนั้น ห้องน้ำกั้นด้วยกระจกโปร่งแสง แม้ว่าห้องจะสว่างไสว แต่แสงจากในห้องน้ำทำให้เธอมองเห็นร่างสูงและเรียวของชินจิน ได้อย่างชัดเจนผ่านกระจกใส แม้ว่าพวกเขาจะแต่งงานกันมานานแล้วและสนิทสนมกันมาก แต่เธอก็ละสายตาจากเขาและเดินไปที่หน้าต่างสไตลฝรั่งเศส เธอมองเห็นครึ่งหนึ่งของเมืองจิงผ่านหน้าต่างสไตลฝรั่งเศสเหล่านั้น แสงไฟมากมายที่ส่องมาที่เมืองนั้นสวยงามในตอนกลางคืน แสดงให้เห็นถึงธรรมชาติที่หรูหราของเมืองจิง เธอยกมือขึ้นวางเบา ๆ ลงบนกระจกที่เย็นเฉียบ ดวงตาของเธอเต็มไปด้วยความสุข นี่คือ ที่ที่ชินจินเติบโตขึ้นมา ความรู้สึกลึก ๆ เธอรู้สึกว่าตัวเองด้วยกว่าเขาเล็กน้อย เธอสูดหายใจเข้าลึก ๆ ขณะที่เธอปลอบใจตัวเอง “เอาล่ะ เมืองปักกิ่ง ก็ไม่เลวเหมือนกันนะ แม้ว่าจะไม่ได้พัฒนาเท่าเมืองจิง แต่ก็ยังเป็นหนึ่งในเมืองที่พัฒนาแล้วใ