บทที่ 665

ทัง โรลชูวถามสิ่งที่พวกเขาชอบก่อนที่จะสั่งอาหาร ชู หยวนอดไม่ได้ที่จะถอนหายใจออกมา “พี่สะใภ้ช่างมีน้ำใจจริง ๆ” ทัง โรลชูวมองเขาและพูดด้วยรอยยิ้มจาง ๆ "นั่นคือสิ่งที่ฉันควรทำ พวกเธอเป็นเพื่อนที่ดีที่สุดของชินจิน ฉันอยากให้พวกเธอคอยอยู่ข้างเขานี่นา" เมื่อเขาได้ยินแบบนั้น เซิน มูก็เลิกคิ้วขึ้น “พี่กำลังพยายามเอาชนะใจพวกเราอยู่ใช่ไหม พี่สะใภ้?” “ถูกต้อง” ทัง โรลชูวยอมรับอย่างตรงไปตรงมา จากนั้นเธอก็แสร้งทำเป็นว่าร้ายต่อลู ชินจิน “ชินจิน อย่าทำให้ฉันโกรธนะ ไม่งั้นพวกเขาจะเกลียดคุณแน่” ลู ชินจินเลิกคิ้วเรียวขึ้นเล็กน้อย ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยความสนุกสนานและความอ่อนโยน เขาพูดเบา ๆ ว่า “อย่ากังวลเลยคุณผู้หญิง ไม่มีวันนั้นหรอก” ทัง โรลชูว กัดริมฝีปากของเธอเบา ๆ รอยยิ้มหวานทบนหน้าเล็ก ๆ ที่สวยงามของเธอ ในเวลานี้ จู่ ๆ ก็เกิดเสียงร้องไห้ขึ้นมาจากด้านข้างเธอ “ไม่นะ ฉันว่าฉันตาบอด!” ทัง โรลชูวรีบหันไปมองตามทิศทางของเสียงนั้น เธอเห็น หลิง เหยาเอามือทั้งสองข้างปิดหน้าเขา เธอถามอย่างกังวลเล็กน้อย "อาเหยา เป็นอะไรไหม?" “เขาตาบอดเพราะความรักที่พี่มีต่อชินจิน” เซิน มูตอบแทน หลิง เหยา ทัง โรลชูวรู้