บทที่ 661

ในการเผชิญหน้าระหว่างพ่อและลูกชาย ไม่มีฝ่ายใดเต็มใจที่จะยอมแพ้ บรรยากาศตึงเครียดราวกับอยู่ในสนามรบ ในท้ายที่สุด ลู ชินจินก็ดึง ทัง โรลชูวให้เดินออกไปจากบ้านหลังนี้โดยไม่ลังเลแม้แต่น้อย เขาแสดงท่าทางที่แน่วแน่ของเขาให้ ลู ติงแบงได้เห็น แม้ว่าเขาจะรู้ว่าผลลัพธ์จะเป็นแบบนี้ แต่ ลู ติงแบงก็ยังโกรธเคืองความอวดดีของลู ชินจิน “อาจี ดูเขาสิ! เย่อหยิ่งและไม่ให้เกียรติผมเลย ผมจะยอมยกทุกอย่างไปให้เขาได้ยังไง?” เมื่อเธอได้ยินเขาพูดว่าเขาตั้งใจจะทิ้งทุกอย่างไว้ให้กับลู ชินจิน ความอาฆาตพยาบาทก็แวบผ่านดวงตาของหลิน เสวียจี แต่เธอก็รีบเก็บซ่อนมันเอาไว้อย่างดี จากนั้นเธอก็เอื้อมมือออกไปและลูบหน้าอกของ ลู ติงแบง เบา ๆ ปลอบโยนเขาอย่างอ่อนโยน “คุณไม่สามารถบังคับเด็กอย่างชินจินได้หรอกค่ะ ยิ่งคุณทำอย่างนั้น เขาก็จะยิ่งต่อต้านคุณมากขึ้น เราต้องคุยกับเขาดี ๆ” “พูดดี ๆ กับเขายังไง” น้ำเสียงของ ลู ติงแบงยังคงฟังดูรุนแรงมาก หลิน เสวียจีคิดอยู่ครู่หนึ่ง แล้วเธอก็พูดว่า "ถ้ามันไม่ได้ผล ฉันสามารถไปคุยกับ ทัง โรลชูวได้" เมื่อได้ยินแบบนั้น ลู ติงแบงก็จ้องมองเธออย่างเงียบ ๆ เป็นเวลานาน ในที่สุด เขาพยักหน้า พูดด้