บทที่ 64

ทั้งคู่ออกจากห้องไปทีละคน พวกเขาเห็น ลู เซี่ยวเหยา ยืนพิงผนังที่ทางเดินอย่างสบาย ๆ และมองพวกเขาด้วยรอยยิ้มแปลก ๆ การแสดงออกของ ลู ชินจิน สงบเหมือนน้ำที่ใสสะอาด อย่างไรก็ตาม ทัง โรลชูว รู้สึกไม่สบายใจเมื่อเห็นเขามองอย่างนั้น หน้าเธอก็แดงขึ้น เธอจ้องเขาและดุว่า "คุณมองอะไร คุณไม่เคยเห็นคนสวยมาก่อนเหรอ?" ลู เซี่ยวเหยา ยิ้มอย่างมีเลศนัย แต่ไม่ตอบกลับ ทัง โรลชูว รู้สึกอายมากขึ้นด้วยรอยยิ้มของเขาและด้วยเหตุนี้เธอจึงกลอกตาไปที่เขาอย่างโกรธเคืองก่อนที่จะวิ่งลงบันได เมื่อเห็นเธอจากไปลู ชินจินก็เหลือบมองไปที่ ลู เซี่ยวเหยาและถามว่า "เกิดอะไรขึ้น?" "ผมมาที่นี่เพื่อมาหาพี่ทุกคน เพื่อทานอาหารเย็นผมจองสถานที่ในร้านอาหารแล้ว ผมต้องการรายงานบางอย่างเกี่ยวกับพี่สะใภ้" "โอเค ไปขับก่อนเลยนะ" "ได้เลย" ... เวลา 19.00 น. ทั้งสามคนมาถึงร้านอาหารจีนชั้นสูงใจกลางเมือง พวกเขาเลือกห้องเล็ก ๆ ส่วนตัวและสั่งอาหารคุยกันระหว่างรับประทานอาหาร ขณะที่พวกเขากินอาหาร ลู เซี่ยวเหยา เงยหน้าขึ้นมองไปที่ลู ชินจิน โดยบอกเป็นนัยว่า "มีคนพยายามตรวจสอบตัวตนของฉันเมื่อเร็ว ๆ นี้" เมื่อได้ยินเช่นนั้น ลู ชินจิน ก็หยุดตั