บทที่ 248

แต่ถึงกระนั้น กู โรลโรล ที่ต้องการความช่วยเหลือ ได้แต่กล้ำกลืนความน่าสมเพชที่เธอได้รับ และฝืนยิ้ม เธอกล่าว “เฉียวเฉียว ฉันขอโทษที่รบกวนเธอนะ แต่ผู้จัดการของเธอไม่อยากให้ฉันพบเธอ เราก็เลยมีปากเสียงกันนิดหน่อย แต่ฉันไม่ได้มีเจตนาไม่ดีเลยนะ” หนิง เฉียวเฉียว เลิกคิ้วสูง สบตากับพี่ซินที่ยืนอยู่ข้าง ๆ เธอเลยยิ้มออกมา “พี่ซิน เขาไม่อยากให้ใครมารบกวนฉันเพราะคิดว่าฉันกำลังพักผ่อนอยู่” ได้ยินคำอธิบายของเธอก็ทำให้ กู โรลโรล ยิ้มกว้าง “ฉันเข้าใจ” พวกเขายิ้มให้กันอย่างสุภาพ ในขณะที่จ้องมองเข้าไปในดวงตาของกันและกัน มีแค่พวกเขาเท่านั้นที่คาดคะเนได้ว่าจะมีเรื่องราวอะไรเกิดขึ้นอีกหลังจากนี้ “เธอต้องการบทนักแสดงนำหญิงอันดับสองสินะ?” เมื่อได้ยินคำขอจาก กู โรลโรล เธอรู้สึกแปลกใจเป็นอย่างมากและแอบขำอยู่เงียบ ๆ ‘นี่เธอกล้าดียังไงถึงฝันที่จะได้บทนักแสดงนำหญิงอันดับสองจากกองถ่ายละครความร่วมมือระหว่างประเทศขนาดนี้ ด้วยความดังและการแสดงอย่างเธอเนี่ยนะ?’ ‘เธอควรจะยินดีที่ยังได้บทคนรับใช้ด้วยซ้ำ’ “หืม” กู โรลโรล พยักหน้า “ฉันอ่านหนังสือที่ละครเรื่องนี้ถูกดัดแปลงมา บทนักแสดงนำหญิงอันดับสองดูเป็นบทที่จะได