บทที่ 22

ในเวลาเดียวกันในอีกด้านหนึ่ง จี ยินเฟง และ กู โรลโรลกำลังจะบ้าคลั่งหลังจากเห็นข่าว โดยเฉพาะอย่างยิ่ง กู โรลโรล เมื่อเธอตื่นขึ้นมาในตอนเช้าและเห็นความคิดเห็นที่ดุด่าเธอและคำพูดที่ไม่ดีทั้งหมด เธอได้โยนของหลายอย่างในบ้านอย่างกระจัดกระจาย ทำให้บ้านดูรกรุงรังไปหมด “บ้าจริง! บ้าที่สุด! ทัง โรลชูว นังสาระเลว!” กู โรลโรล ด่า ทัง โรลชูว ด้วยใบหน้าของเธอที่เต็มไปด้วยความขุ่นเคืองและดวงตาของเธอเต็มไปด้วยความเกลียดชัง จากมุมมองของ กู โรลโรล มันเป็นความผิดของ ทัง โรลชูว ทั้งหมดที่ทำให้เธอลงเอยอย่างนี้ ถ้าไม่ใช่เพราะผู้หญิงสารเลวคนนั้น เธอคงไม่รู้สึกอายขนาดนี้ในงานหมั้นเมื่อคืน นับประสาอะไรกับพาดหัวข่าวหน้าหนังสือพิมพ์บอกให้ทุกคนรู้เรื่องนี้ ยิ่งเธอคิดถึงเรื่องนี้เท่าไหร่เธอก็ยิ่งโกรธมากขึ้น เธอไม่สามารถหยุดน้ำตาที่ร่วงหล่นได้ เธอหันไปหา จี ยินเฟงด้วยท่าทีที่น่าสงสาร “ยินเฟง คุณจะนั่งดูทุกคนด่าว่าฉันแบบนี้เหรอ?” “ไม่มีทาง! โรลโรล ไม่ต้องกังวล ฉันจะพยายามหยุดเรื่องนี้ให้เร็วที่สุด อย่าคิดมาก มันอาจจะส่งผลต่อเด็กในท้อง โอเค?” จี ยินเฟง ยุ่งอยู่แล้ว แต่เขาก็ต้องอดทนและปลอบ กู โรลโรล เมื่อข่าว