บทที่ 175

ทังโรลชูว เลิกคิ้วขณะที่เธอมองไปที่รอยยิ้มของ ลู เซี่ยวเหยา และไล่ริมฝีปาก "ทำไมคุณถึงอยู่ที่นี่ด้วย?" ลู เซี่ยวเหยา เหล่ตามองเธอขณะที่เขาบ่นอย่างขุ่นเคือง “มาเป็นก้างขวางคอพี่ใหญ่! พี่ใหญ่ไม่เพียงให้แกล้งเป็นแฟนของพี่สะใภ้ แต่เขายังห้ามไม่ให้ผมไปจีบดาราหญิงคนอื่น ๆ ในบริษัท มันไร้สาระ และไร้มนุษยธรรมมาก! ผลเลยตามเขาไปทุกที่เพื่อตอบแทนที่ทำให้ผมเป็นโสด" "ไหนแกลองพูดอีกครั้งชัด ๆ สิ ใครไร้มนุษยธรรมฮะ?" ลู ชินจิน มองไปที่ดวงตาที่เศร้าหมองและน้ำเสียงเยาะเย้ย เขาฟังดูอันตราย ลู เซี่ยวเหยา หดคอลงทันทีและยิ้มอย่างเขินอาย "เออ...ไม่ ไม่ ไม่ ผมบอกว่ามีคนไร้มนุษยธรรมหรือเปล่าพี่ใหญ่ พี่ต้องได้ยินผิด พี่ได้ยินผิดแน่ ๆ... " “ไอ้ขี้ขลาด” เมื่อเห็น ลู เซียวเหยา ที่ปกติจะไม่กล้าทำอะไรต่อหน้า ลู ชินจิน ทัง โรลชูว ก็อดไม่ได้ที่จะมองเขาด้วยสายตาล้อเลียน ลู เซียวเหยา ยิ้ม แต่ไม่ปฏิเสธ เขาเหลือบมองอาหารบนโต๊ะก่อนจะบ่น “พี่สะใภ้ พี่ลำเอียงมากอาหารทั้งหมดนี้เป็นของที่พี่ใหญ่ชอบกินทั้งนั้นเลยนะ” "ฉันไม่รู้ว่าคุณจะตามเรามาที่นี่ด้วย" ทัง โรลชูว จ้องมองเขาก่อนที่จะส่งเมนูให้เขาและพูดว่า "มาเถอะ สั่ง