บทที่ 168

ลู ชินจิน ปล่อยเธอ เขาวางริมฝีปากของเขาไว้ข้างหูของเธอ และพูดด้วยน้ำเสียงแหบเซ็กซี่ "ที่รัก" ทัง โรลชูว นอนอยู่ในอ้อมกอดของเขา เธอพยักหน้าด้วยความลำบากใจ "เราไปที่ห้องได้ไหม" "โอเค แล้วแต่คุณเลย" เขาวางมือบนเอวของเธอ และอุ้มเธอขึ้นก่อนจะเดินขึ้นบันไดอย่างรวดเร็วพร้อมกับเข้าไปในห้องของพวกเขา ประตูห้องปิดลงอย่างช้า ๆ แยกออกจากโลกภายนอกเข้าสู่ค่ำคืนแห่งตัณหา เช้าวันรุ่งขึ้น ทัง โรลชูว ตื่นขึ้นมาในอ้อมกอดของ ลู ชินจิน อีกครั้ง เธอรู้สึกถึงความอบอุ่นและปลอดภัยจากคนที่นอนข้าง ๆ เธอทำให้เธออดยิ้มด้วยความพึงพอใจไม่ได้ พวกเขาสองคนตื่นขึ้นมาและอาบน้ำทีละคน จากนั้นก็เดินลงไปทานอาหารเช้าด้วยกัน ขณะอยู่ที่โต๊ะอาหาร ลู ชินจิน ดื่มนมของเขา และอยู่ดี ๆ ก็ถามว่า "ที่รัก เกิดอะไรขึ้นไหม ตอนที่คุณอยู่กับ ซอง อันยี" “ไม่นะคะ ถามทำไม?” ทัง โรลชูว กำลังกินไข่เต็มปาก เธออดไม่ได้ที่จะรู้สึกงงเมื่อเขาถาม ลู ชินจิน มองไปที่เธอ “แน่ใจเหรอ คิดให้ดี ๆ นะ” "อืม ถ้าคุณอยากรู้จริง ๆ มันมีบางอย่างเกิดขึ้น ตอนแรกเราว่าถ้าไม่เมาไม่กลับ แต่ ซอง อันยี หายไปครึ่งชั่วโมง แต่เธอก็โทรมาบอกว่ามีธุระ ฉันรู้สึกว่ามัน