บทที่ 108

"ตลอดสองวันนี้มีปาปารัสซี่ติดตามคุณอย่างลับๆ" "อะไรนะ?" ท่าทีของ ทัง โรลชูว เปลี่ยนไปเมื่อดวงตาของเธอเปลี่ยนไปอย่างเย็นชา "มันคือ ฝีมือของ กู โรลโรลใช่ไหม?" "ใช่ เธอดูเหมือนจะสนใจผู้ชายที่คอยช่วยคุณ" ลู ชินจิน เลิกคิ้วและหัวเราะเยาะ “ผู้หญิงคนนั้นไม่ยอมอะไรง่าย ๆ ซินะ” ทัง โรลชูว กัดฟันของเธอขณะที่ความหนาวเย็นแล่นเข้ามาในหัวใจของเธอ อาการหนาวสั่นที่กระดูกสันหลังของเธอเมื่อเธอรู้ว่าพฤติกรรมของเธอถูกตรวจสอบโดยคนอื่นทุกวัน “แย่มาก!” "ไม่ต้องห่วงผมสั่งให้ มู หลิง จัดการไปแล้ว" ราวกับว่าเขาสัมผัสได้ถึงความกลัวของเธอ ลู ชินจิน รีบจับมือเธอเบา ๆ และบอกให้เธอทราบ ทัง โรลชูว ลูบใบหน้าของเธออย่างเชื่อฟังบนหลังมือของเขาเหมือนลูกแมวและตอบว่า "โชคดีที่คุณเจอก่อน มันไม่งั้นตัวตนของคุณจะถูกเปิดเผย" “แค่ปล่อยให้รู้ไปก็ได้ ผมไม่สน” ลู ชินจิน แสดงออกอย่างสงบราวกับว่าเขาไม่สนใจสถานการณ์ ดวงตาของ ทัง โรลชูว ก็จดจ่อมาที่เขา “แต่ฉันแคร์นะ คุณโดดเด่นมากจนฉันอยากจะซ่อนคุณไว้เพื่อตัวเอง” ลู ชินจิน ตะลึง ทันใดนั้นรูม่านตาสีดำที่เย็นราวกับน้ำแข็งของเขาดูเหมือนจะละลาย เขาเอื้อมมือและยกเธอขึ้นจนทั้