บทที่ 988

... ที่สถานีตำรวจแห่งหนึ่ง ขณะฌอนถูกพาตัวเข้าไปในสถานีตํารวจ เขาเห็นเมสันพาเลียมออกมาจากข้างใน ทั้งสามคนเผชิญหน้ากัน เลียมรู้สึกประหลาดใจเมื่อเห็นฌอนกำลังถูกนำตัวเข้ามา “ฉันคิดไม่ถึงว่านายจะได้รับการประกันตัวออกจากคุกเร็วขนาดนี้” ฌอนเหลือบมองเลียมที่ไม่มีแม้แต่รอยขีดข่วน จากนั้นเขาก็มองไปยังเมสันซึ่งแต่งตัวดีอยู่ข้างเลียมทั้งยิ้มกริ่ม “เมสัน ถึงขนาดนี้ยังไม่คิดจะหลบซ่อนตัวอีกเหรอ?” "เรื่องนั้นไม่จําเป็นสักหน่อย" ดวงตาของเมสันนิ่งสงบ “ฉันจะพาเลียมไป เราจะไม่กลับไปที่ตระกูลฮิลล์อีกแล้ว แกสามารถยื่นฟ้องเขาได้เลยถ้าแกมีหลักฐาน น่าเสียดายที่แกได้แค่กล่าวหาว่าเขาขโมยโดยปราศจากหลักฐานใด” “แกทั้งคู่สมกับเป็นพ่อลูกกันจริง ๆ” ฌอนแว่บมองเลียมอย่างเย็นชา “เลียม ถึงแม้ฉันเคยเกลียดนายมาก่อน แต่ฉันคิดว่านายยังพอมีความรู้สึกบางอย่างต่อฮิลล์ คอร์ปอเรชั่นอยู่บ้าง แต่ดูเหมือนว่ามันจะเป็นเพียงความคิดลม ๆ แล้ง ๆ ของฉันไปเอง นายมันเหมือนกับพ่อของนายทุกประการเลยจริง ๆ” เลียมกัดฟันกรอดขณะที่เขากําลังจะเอ่ยแก้ต่างให้ตัวเอง เมสันก็หัวเราะขึ้นเบา ๆ “แน่นอน เขาอยู่ข้างเดียวกับฉันแหละ เขาควรเปลี่ยนชื่อเขา