บทที่ 946

“โอเคครับ” ร็อดนีย์ตอบ ระหว่างเขาออกไปเอารถ นายลินช์คร่ำครวญว่า “ยกเว้นร็อดนีย์ที่นิสัยไม่น่าคบ คนอื่นในตระกูลสโนว์ก็อัธยาศัยดีกันทั้งนั้น ไม่มีความเย่อหยิ่งจองหองเหมือนที่บรรดาตระกูลมั่งคั่งใหญ่โตทั่วไปเขาเป็นกัน” "พ่อพูดถูกต้องที่สุดเลยค่ะ" เฟรยาพยักหน้าเห็นด้วย แต่นางลินช์รู้สึกเสียใจแทนลูก “อันที่จริงคาร์สันดูดีมากเลยนะ ทําไมลูกไม่หมั้นกับเขาแทนล่ะจ๊ะ?” … ไม่นาน ร็อดนีย์ก็ขับรถเข้ามารับ เขาแทบไม่ได้พูดคุยกับนายและนางลินช์เลย ตลอดทางเฟรยาเอาแต่อ้อนประจบพ่อแม่เธอ เห็นได้ชัดว่าตระกูลลินช์ประคบประหงมเอาใจเฟรยามาก บรรยากาศของครอบครัวลินช์ดูดี ไม่เหมือนครอบครัวชาวบ้านตระกูลเล็กอื่น ๆ ทั่วไปที่พอได้ยินว่าเขามาจากตระกูลสโนว์ก็พยายามประจบเอาใจเขา หลังจากที่นายและนางลินช์ขึ้นเครื่องบินไปแล้ว เฟรยาและร็อดนีย์ถึงได้จากมา จู่ ๆ ร็อดนีย์ก็พูดขึ้นมาทันทีว่า “ในช่วงเวลานี้ผมคงไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากยอมรับการแต่งงาน แต่อย่าได้ใจไปล่ะ เพราะยังไงผมก็ไม่มีวันชอบคุณและก็จะไม่รับผิดชอบคุณด้วย ดังนั้นเอาจี้ห้อยคอหยกที่แม่ของผมให้คืนมา” “...” เฟรยาตกตะลึงอึ้งไปเลย ถึงเธอรู้อยู่แล้วว่าเขาเป็น