บทที่ 908

วันรุ่งขึ้น ขณะที่แคทเธอรีนกําลังทําอาหารเช้าให้ลูคัส ทันใดนั้นโจเอลก็ได้รับโทรศัพท์จากนายท่านยูล “โจเอล ยูล แกขายหุ้นของบริษัทจริง ๆ นี่คือธุรกิจของตระกูลยูลที่บรรพบุรุษของเรามีไว้ให้เรา มาที่บริษัทเดี๋ยวนี้ ถึงแม้ว่าร่างกายไม่พร้อมแกก็ต้องคลานมาให้ได้ แกไอ้คนชั่วร้าย!” คุณท่านต่อว่าเสียงดังมากจนแม้แต่แคทเธอรีนยังได้ยินมันถึงในครัว “พ่อคะ...” เธอมองโจเอลอย่างเป็นห่วง “หนูเดาว่าคุณคาวาดะไปที่บริษัท” "ไม่เป็นไร ตั้งแต่พ่อตัดสินใจขายมัน พ่อก็พร้อมที่จะถูกปู่ของลูกดุแล้ว” โจเอลยิ้มอย่างขมขื่นและหมดปัญญา “คุณปู่โกรธมากตอนนี้ หนูเกรงว่าเขาจะไม่หยุดแค่ดุพ่อเท่านั้น” แคทเธอรีนขมวดคิ้ว “เรื่องเลวร้ายที่สุดที่อาจเกิดขึ้นได้คือพวกเขาขับไล่พ่อออกจากตระกูลยูล พ่อไม่สนใจอีกแล้ว” โจเอลถอนหายใจยาว “พ่อเชื่อฟังปู่ย่าของลูกมาตลอดชีวิต ย้อนกลับไปในตอนนั้นพวกเขาเองที่ยืนกรานให้พ่ออยู่กับนิโคลา ซึ่งทําให้พ่อแยกทางกับแม่ของลูก ความรักของพ่อที่ควรจะเป็นของลูกล้วนมอบให้กับเมลานีไปหมด แต่สิ่งที่ไร้สาระที่สุดคือเมลานีไม่ใช่ลูกสาวของพ่อด้วยซ้ำ กระนั้นปู่ย่าของลูกยังคงปกป้องเดเมียนและเมลานี พ่อพอแล้วกับช