บทที่ 902

หัวใจของฌอนรู้สึกเจ็บปวดกับถ้อยคำของเฟรยา เขามองไปที่ใบหน้าเย็นชาของแคทเธอรีนและก็นึกขึ้นมาได้ทันทีว่าเมื่อไม่นานนี้ พวกเขาทั้งสองยังว่ายน้ำกันที่ภูเขาเม้าท์เวลลิงตันอยู่เลย ดวงตาที่สดใสร่าเริงของเธอ วิธีที่เธอทําตัวอ่อนหวานออดอ้อนกับเขาเป็นครั้งคราว และเสียงหัวเราะของเธอหวานแค่ไหน... ทุกอย่างเปลี่ยนไปได้อย่างไรกันในพริบตา? "ผม..." "คุณไม่จําเป็นต้องพูดว่าคุณขอโทษ” เสียงที่ชัดเจนและเย็นชาของแคทเธอรีนขัดจังหวะเขา "เพราะฉันจะไม่มีวันให้อภัยคุณ" “คุณควรไปปกป้องซาร่าผู้เลิศเลอของคุณดีกว่า” เฟรยาพูดอย่างเย้ยหยัน “ท้ายที่สุดหากมีอะไรเกิดขึ้นกับเธอ คุณจะพยายามเต็มที่เพื่อร่วมมือกับเธอและปกป้องเธอเสมอโดยไม่มีเงื่อนไข ฌอน ฮิลล์ ในสายตาของคุณ จัดลำดับให้ซาร่าพิเศษซะเหลือเกิน ทําไมคุณถึงไม่ยอมรับซะทีนะ? “ด้านหนึ่งคุณคิดว่าคุณไม่รักเธอแต่คุณต้องการปกป้องเธอ แต่คุณก็ต้องการความรักของแคทเธอรีนด้วย คุณต้องการให้เธอกลับมาหาคุณไม่ว่าคุณจะทําร้ายเธอไว้มากแค่ไหน คุณคิดว่าคุณกําลังเล่นละครอยู่หรือไง?” ใบหน้าที่หล่อเหลาและสำอางของฌอนแปรเปลี่ยนเป็นซีดเผือด เฟรยามีความสุขอย่างสุดจะพรรณนากับสีหน้าของ