บทที่ 897

“มีครับ…” นายโอนีลยังพูดไม่จบ แต่ฌอนก็พูดเสียงดังขึ้นมาทันใดว่า “คุณโอนีล คุณบอกว่าพยานเห็นเรื่องนี้ตั้งแต่เช้าตรู่ แต่ผมจําได้ว่าท้องฟ้ายามเช้าตอนนี้ไม่ค่อยสว่าง ในป่าที่เกิดเหตุแสงยิ่งน้อยลงไปอีก คุณบอกว่าพยานเห็นซาร่า นีสันเดินเข้าไปในป่าตามข้างหลังชายสองคนและไม่ได้ถูกลักพาตัว ในแสงเช่นนั้นพวกเขาเห็นได้อย่างชัดเจนหรือไม่ว่าซาร่า นีสัน มือของเธอไม่ได้ถูกมัดไว้? นายโอนีลตะลึงอยู่ครู่หนึ่ง “ผมคิดว่าเราสามารถเชิญพวกเขามาขึ้นศาลก่อนก็ได้ครับ...” ฌอนพูดกร้าวขึ้นว่า “เกษตรกรในท้องถิ่นต้องขาดแคลนเงินมาก อาจจะซื้อพวกเขาด้วยเงินได้ง่ายเพื่อให้พวกเขาเปลี่ยนคําสารภาพ” "ผมคัดค้าน..." ฌอนหัวเราะเยาะ “คุณโอนีล ผมไม่จําเป็นต้องเตือนคุณว่าการให้สินบนสร้างพยานเท็จนั้นผิดกฎหมาย อันที่จริงมันไร้สาระที่พวกเขาจะกล่าวถ้อยแถลงว่าซาร่า นีสัน ไม่ได้ถูกเชือกมัดอะไรทั้งนั้น” “ท่านผู้มีเกียรติ โปรดมองดูที่มือของลูกความผม รอยฟกช้ำบนมือของเธอยังสดใหม่อยู่ รอยเหล่านี้เกิดจากมือของเธอถูกมัดในวันนั้น” ฌอนยกมือของซาร่าขึ้นมาขณะที่เขาพูดและซาร่าก็กัดริมฝีปากของเธอทันที ดวงตาของเธอแดงก่ำทําให้คนในห้องพิจารณาคดี