บทที่ 894

“ดีแล้วครับที่คุณรู้” เวสลีย์พูดด้วยรอยยิ้ม “แค่ผมมีคุณอยู่ในหัวใจผมก็พอ ถึงแม้ผมจะรู้ว่าคุณไม่ยอมรับผม แต่ผมยังคงขีดเส้นแบ่งชัดเจนกับผู้หญิงอื่นโดยอัตโนมัติ ในความคิดผมความรักและความภักดีที่แท้จริงควรเป็นอย่างนี้” “ใช่ค่ะ ตอนนี้ฉันรู้แล้วว่าใครควรค่าแก่การดูแลเอาใจใส่” แคทเธอรีนจับมือเวสลีย์ “ขอบคุณที่รอฉันเสมอ ฉันไม่อยากทําให้คุณผิดหวังอีกแล้ว” "เยี่ยมไปเลยครับ" ใบหน้าที่อ่อนโยนและสง่างามของเวสลีย์เต็มไปด้วยความสุข เขากอดแคทเธอรีนอย่างตื่นเต้นและหมุนเธอไปรอบ ๆ “แคธี่ ผมรอวันนี้มานานแล้ว ผมไม่ได้ฝันไปใช่ไหม? คุณจะไม่ทิ้งผมไปหาฌอนอีกแล้วใช่ไหมครับ?” “ไม่ค่ะ แต่ฉันจะไม่ปล่อยให้ซาร่าและพี่ชายเธอลอยนวล ฉันต้องแก้แค้นในนามของครอบครัวแชริตี้” แคทเธอรีนพูดกัดฟัน “โอเค ผมจะร่วมทางไปกับคุณในอนาคต” เวสลีย์เอื้อมมือไปกอดเธอไว้แน่น ใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยความพึงพอใจและปิติยินดี ... 8.00 น. เช้าวันรุ่งขึ้น รถเบนท์ลีย์คันหนึ่งแล่นมาที่ศาล หลังจากจอดรถแล้ว ฌอนก็ลงไปเปิดประตูรถให้ซาร่า ขณะที่โทมัสก็ลงมาจากเบาะหลัง ตรงทางเข้านักข่าวตาไวเดินเข้ามาทันที “คุณชายใหญ่ฮิลล์ คุณกลับมาคบกับคุณนีสันห