บทที่ 857

“คุณมีวอทส์แอปของเธอด้วยเหรอ?” ฌอนหรี่ตาไปที่เฮดลีย์ “แล้วคุณคุยกับเธอเป็นการส่วนตัวหรือไง?” “......” เฮดลีย์หน้าแดง “ในฐานะผู้ช่วยของคุณ ผมจึงเพิ่มวอทส์แอปของคุณโจนส์เพื่อประโยชน์ของคุณเองนะครับ อาทิเช่นเวลาคุณอารมณ์เสีย ผมก็ขอให้เธอช่วยปลอบโยนคุณได้” “แต่ตอนนี้เธอไม่ปลอบโยนฉันเลย” ฌอนตะคอกอย่างไม่แยแส “เธอบอกคุณหรือไงว่ากําลังไปที่โฮบาร์ต?” “เธอเอ่ยบางอย่าง แต่ผม...” “ฉันรู้ เธออยากบอกฉันเรื่องนี้โดยยืมปากคุณนั่นไงล่ะ” ฌอนเย้ยหยัน “เธอคิดว่าฉันคงกังวลถ้าเธอออกจากแคนเบอร์ราไป งั้นก็ปล่อยเธอฝันไป” เฮดลีย์พูดไม่ออก เขาสงสัยจริงจังว่าประธานฮิลล์คิดมากไป “จองตั๋วเครื่องบินให้ฉันเดี๋ยวนี้ คืนนี้ฉันจะไปโฮบาร์ต” จู่ ๆ ฌอนก็สั่ง “คุณจะ... รีบไปตามหาคุณโจนส์เหรอครับ?” เฮดลีย์ตกตะลึงไม่ทันตั้งตัวกับการเปลี่ยนใจปุบปับ “เปล่าเลย ฉันจะไปซื้อเครื่องลายคราม” ฌอนลุกขึ้นเก็บข้าวของของเขา เฮดลีย์อยากร้องไห้ มันดึกมากแล้วแต่เขายังต้องไปที่โฮบาร์ตกับฌอน การเป็นผู้ช่วยนั้นเหนื่อยจัง ............ ในตอนเย็น แคทเธอรีนเข้าพักโรงแรมระดับสี่ดาว ในโฮบาร์ต เนื่องจากมีคนมากมายจากทั่วทุกมุมโลกจะมาร่วม