บทที่ 753

“...ค่ะ” ซูซี่ตอบอย่างกระวนกระวาย “ซูซี่” ฌอนก้มลงและกล่าวจริงจังว่า “มันก็ไม่เป็นไรหรอกเพราะหนูสองคนยังเป็นเด็ก แต่เมื่อหนูโตขึ้น หนูต้องเข้าใจนะว่าหนูจะไปเที่ยวจับมือกับเด็กผู้ชายไม่ได้” "อ้อค่ะ" ซูซี่พยักหน้า เธอคงไม่จับมือเด็กชายไปทั่วหรอก แต่ลูคัสเป็นพี่ชายของเธอเพราะฉะนั้นก็ไม่เป็นอะไร “หนูลองไปเล่นกับเพื่อนผู้หญิงดูนะ” ฌอนแนะนำ “ลุงฌอน ไม่ต้องยุ่งเรื่องการหาเพื่อนของหนูสิคะ” ซูซี่พูดหน้าบึ้ง ฌอนไม่ปริปากสักคำหลังถูกหงุดหงิดใส่ ไม่เป็นไร เธอยังเป็นเด็กอยู่ เขาจะค่อย ๆ ดูเธอไป เขาไม่รู้เลยสักนิดว่าลูคัสซ่อนอยู่หลังประตูแอบดูเขาอยู่ตอนที่อุ้มซูซี่ออกไป คุณครูเข้าใจว่าลูคัสรู้สึกอิจฉาซูซี่ที่มีผู้ปกครองมารับ ดังนั้นเธอจึงปลอบโยนเขาว่า “ลูคัสไม่เป็นไรนะ เดี๋ยวครอบครัวของหนูก็มารับ” “อืม” ลูคัสหลุบตาลง ชายคนนั้นคือพ่อเฮงซวยของเขา นี่เป็นครั้งแรกที่ลูคัสได้ยินเสียงของพ่อเฮงซวย แถมเขาก็ตัวสูงมากด้วย ยังไงก็เถอะ อีกไม่กี่วันหมอนั่นก็กำลังจะแต่งงานกับผู้หญิงอีกคน ลูคัสจะไม่ถูกหลอกง่าย ๆ เหมือนยัยเซ่อซูซี่นั่น เขาจะไม่ยอมรับคนเฮงซวยเป็นพ่อเด็ดขาด … วันต่อมา ณ สุสานเอเ