บทที่ 735

ภาพนั้นทำให้ฌอนโมโห เขาอดที่จะปวดใจไม่ได้ เขารีบหยิบผ้าเช็ดตัวไปห่อร่างเล็กเอาไว้แน่น จากนั้นเขาก็อุ้มซูซี่ขึ้นมาในอ้อมแขนแล้วรีบเดินออกจากห้องน้ำ ขณะที่ซูซี่ถูกอุ้มไปที่เตียง เธอก็ร้องไห้สะอึกสะอื้น “หนูเจ็บ... หนาวมากเลยค่ะ...” ฌอนแตะผิวของเด็กหญิง แล้วเมื่อเขาพบว่ามันเย็นเฉียบ เขาก็ตรวจดูร่างกายของเธอแล้วก็เห็นรอยช้ำตรงข้อศอก “ซูซี่ ไม่เป็นไรนะคะ เดี๋ยวคุณลุงจะใส่เสื้อผ้าให้นะคะ” ฌอนหยิบผ้าห่มมาพันรอบตัวเด็กหญิงเอาไว้ เมื่อเขาหันกลับมา เขาก็ชนเข้ากับซาร่าที่เดินมาพร้อมกับเสื้อผ้าของเด็ก เธอดูกระวนกระวายใจและเสียใจ “ฌอนคะ ฉันขอโทษ ฉันไม่รู้ว่าจู่ ๆ เธอก็ล้มลงไปได้ยังไง...” “ผมบอกให้คุณอาบน้ำให้หลาน แต่คุณทำแบบนี้เหรอ? คุณนั่งอยู่เฉย ๆ ตอนที่หลานล้มลง” ความรู้สึกโกรธอย่างอธิบายไม่ได้เอ่อล้นขึ้นมาในกายซาร่า นี่เป็นครั้งแรกที่ฌอนควบคุมความโกรธของเขาไม่ได้แล้วมาพาลใส่เธอ “ฉัน… ฉันไม่ได้ตั้งใจ ฉันตกใจมากจนไม่ทันได้ตั้งตัว” ซาร่าน้ำตาคลอจากที่โดนเขาตะคอกใส่ เธอกัดริมฝีปากและเอื้อมมือไปหาซูซี่ “ซูซี่ คุณป้าแต่งตัวให้หนูนะ” “ไม่เอา หนูไม่อยากให้คุณแต่งตัวให้หนู” ซูซี่ถอยหนีด้วยควา