บทที่ 731

“ลุงไม่ได้ห้ามไม่ให้หนูเจอคุณน้า” ฌอนเม้มริมฝีปากบางพลางพูดด้วยความหงุดหงิดใจ “ถ้าหนูอยากเจอคุณน้า ลุงจะพาหนูมาหาคุณน้าเอง แต่คุณพ่อของหนูไม่ได้” “ทำไมถึงไม่ได้ล่ะคะ?” ซูซี่เอียงคอด้วยแววตาที่สงสัยใคร่รู้ “คุณลุงชอบคุณน้าเคธี่เหรอคะ? แบบนี้… คือความหึงหวงหรือเปล่าคะ?” นัยน์ตาเข้มของฌอนหดตัวลง เขาชอบแคทเธอรีนอย่างนั้นเหรอ? มันเห็นได้ชัดจนซูซี่เองก็บอกได้เชียวหรือ? “อย่าพูดอะไรไร้สาระ” ใบหน้าหล่อเหลาของเขาเปลี่ยนเป็นเคร่งขรึม “เด็กอย่างหนูจะรู้ได้ยังไงว่าการชอบใครสักคนหมายความว่ายังไง?” “หนูรู้ว่าชอบคืออะไร เคยมีเด็กผู้ชายหล่อ ๆ ที่อยู่แถวบ้านหนู แล้วเมื่อไรก็ตามที่มีเด็กผู้หญิงคนอื่นมาเล่นกับเขา หนูก็จะไม่มีความสุขมาก ๆ” ซูซี่หน้ามุ่ยแล้วพูดขึ้น “นั่นคือความหวง” “...” ฌอนเริ่มรู้สึกปวดหัว เขาอาจจะต้องคุยกับเลียม ด้วยกลัวว่าซูซี่จะเริ่มออกเดทตั้งแต่ก่อนวัยเรียน “เอาล่ะ หนูไม่เข้าใจหรอก ลุงจะไปส่งหนู” ฌอนรู้สึกว่าเขาจะยิ่งปวดหัวหนักกว่าเดิมถ้าเขาขืนโต้เถียงกับเธอต่อไป “คุณลุงขา ถ้าคุณลุงชอบคุณน้า คุณลุงก็ควรจะกล้า ๆ หน่อยสิคะ แล้วก็ตามจีบคุณน้าเลย” ซูซี่กำมือและให้กำลังใจเขา “ซ