บทที่ 704

ร็อดนีย์มองไปที่สเต็กซึ่งยังมีน้ำมันร้อน ๆ อยู่แล้วรู้สึกตกใจมากจนเขารีบกระโดดไปที่เก้าอี้อีกตัว “เฟรยา ลินช์ ฉันจะโทรแจ้งตำรวจถ้าเธอยังโยนมาอีกชิ้น” “เอาเลย อย่างมากฉันก็ถูกสั่งให้จ่ายค่าปรับ ฉันจ่ายได้อยู่แล้ว” เฟรยาโยนทุกอย่างที่อยู่บนโต๊ะใส่เขา ร็อดนีย์หลบไม่ทันจึงทำได้เพียงคว้ามือเฟรยามาจับไว้ มือของเฟรยาถูกรั้งเอาไว้ เป็นเช่นนั้นเธอจึงหันหน้าไปกัดหูของเขาอย่างแรง “โอ้ย!” ร็อดนีย์ร้องขึ้นเสียงดังหลังจากที่ถูกกัดแล้วจับตัวเธอเอาไว้อย่างไม่รู้ตัว จึงทำให้เขารู้สึกถึงอะไรบางอย่างที่นุ่มมือ เมื่อเขารู้ตัวว่ากำลังจับอะไรอยู่ เขาก็ถูกเฟรยาเตะผ่าหมากอย่างแรงเสียแล้ว ดวงตาของเขาเบิกกว้างด้วยความเจ็บปวด จู่ ๆ เขาก็เข้าใจความเจ็บปวดของฌอนเมื่อวันก่อน ๆ ขึ้นมา ไม่แปลกใจเลยที่เขาจะเข้าโรงพยาบาลไปตรวจร่างกาย มันเจ็บเจียนตายจริง ๆ “สารเลว!” เฟรยาจ้องเขาด้วยใบหน้าแดงก่ำ “ยังไงของนายก็ไม่ได้ใช้การอยู่ดี กำจัดให้สิ้นซากไปซะก็ดี” “ของฉันไม่ได้ใช้การอย่างนั้นเหรอ?” ร็อดนีย์ขดตัวด้วยความเจ็บปวดและแทบจะหายใจไม่ออก “ไม่ใช่เหรอ? นายมอบกายถวายชีวิตให้กับซาร่า นีสัน แต่ยัยนั่นกำลังก็จะแต่งงานก