บทที่ 672
“ไม่ใช่นะคะคุณพ่อ คุณแม่ไม่ใช่คนแบบนั้น นี่ต้องเป็นการเข้าใจผิดค่ะ” เมลานี่อธิบายพลางส่ายหน้า
“พอได้แล้ว เมลานี่ พ่อพอจะได้ยินข่าวลือมาจากคนอื่นมาบ้าง” เดเมียนพูดอย่างเกรี้ยวกราด “ตอนที่ตำรวจบุกเข้าไป แม่ของหนูกำลังดึงเสื้อของวอลเตอร์อยู่ในโกดังทั้งกลางวันแสก ๆ ระหว่างตำรวจทำการสอบสวนวอลเตอร์ เขาเปิดเผยว่าเขาเป็นชู้กับเธอมาสี่ถึงห้าปีแล้ว พวกเขาพบกันเฉลี่ยเดือนละครั้ง ไม่ว่าจะเป็นที่โรงหนัง ในรถ หรือแม้กระทั่งข้างนอก”
สีหน้าน่ากลัวปรากฏขึ้นบนใบหน้าของเมลานี่เมื่อเธอได้ยินคำพูดเหล่านั้น
เดเมียมเริ่มร้อนใจยิ่งขึ้นไปอีกเมื่อเขาพูดต่อ เขาดูเหมือนเป็นสัตว์ป่าที่ควบคุมตัวเองไม่ได้ แม้ว่าจะพิการ แต่เขาก็ยังทำลายข้าวของที่อยู่ใกล้ตัวเขาได้ ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยความขมขื่นอย่างแรงกล้า
“เธอดูถูกพ่อมาตลอด เธอดูถูกที่พ่อพิการ” เดเมียนทุบขาตัวเอง “เพราะเธอ พ่อถึงกับฆ่าเชอรีน ขัดแย้งกับทั้งตระกูลยูล และรับโทษทั้งหมด แต่แทนที่เธอจะสำนึกบุญคุณ เธอทำเหมือนพ่อเป็นแค่เครื่องมือ”
เมลานี่ตกใจที่ได้ยินเช่นนั้น “คุณพ่อ คุณ… คุณพ่อเป็นคนฆ่าเชอรีนเหรอคะ?”
เดเมียนพยักหน้าด้วยดวงตาที่ซับซ้อน “ตอนนั้นพ่อรัก
Locked chapters
Download the Webfic App to unlock even more exciting content
Turn on the phone camera to scan directly, or copy the link and open it in your mobile browser
Click to copy link