บทที่ 667

ฌอนละลายตาไปทางอื่นโดยไม่สนใจจะมองแคทเธอรีน เขาหันไปพูดกับยาเอล “หาให้เจอแล้วบังคับให้เธอเซ็นให้ได้ ฉันจะไปรอข้างนอก” เมื่อพูดจบแล้วเขาจึงเดินออกไป “ได้ค่ะ” ยาเอลรู้สึกสะใจ เธอมีความแค้นกับยัยเมียน้อยคนนี้มานานแล้ว เธอเอื้อมมือออกไปแสร้งทำเป็นค้นตัว เธอยังถอดเสื้อไหมพรมของแคทเธอรีนออกจนเผยให้เห็นเสื้อชั้นในตัวบาง เพราะแคทเธอรีนถูกกดไว้กับพื้น เรือนร่างส่วนใหญ่ของเธอถึงไม่ถูกเผยให้เห็น เพราะมีผู้ชายสามคนอยู่ข้าง ๆ เธอ แคทเธอรีนจึงเงยหน้าขึ้นด้วยความอับอาย “แก...” ก่อนที่เธอจะทันได้พูดจบประโยค ยาเอลก็ปิดปากของเธอเอาไว้เสีย ได้ยินเพียงครวญครางของเธอเท่านั้น ยาเอลกลัวว่าฌอนจะเข้ามา เธอจึงรีบยิ้มออกมาแล้วพูดขึ้น “คุณโจนส์ อย่าเสียเวลาด่าว่าฉันเลย ฉันแค่ต้องการทะเบียนสมรสมาเท่านั้น” ขณะที่ยาเอลพูด เธอก็เลื่อนมือลงไปหากางเกงยีนส์ของแคทเธอรีน แล้วพูดพึมพำออก “อยู่ข้างในใช่ไหม?” เมื่อเธอพูดแบบนั้น เธอก็ดึงกางเกงยีนส์ของแคทเธอรีนลง จากนั้นผู้ชายสองคนจากไลโอน่าก็เบิกตากว้าง อย่างไรก็ตามส่วนเว้าส่วนโค้งของแคทเธอรีนนั้นดูเซ็กซี่มาก ดวงตาของแคทเธอรีนแดงก่ำด้วยความโกรธ เธอพยายามดิ้นรนเพื่