บทที่ 64

ขณะที่แคทเธอรีนรู้สึกกลัดกลุ้มกับวิธีที่เธอจะใช้จัดการกับสถานการณ์ที่เกิดขึ้น จู่ ๆ ร่างสูงก็ปรากฏขึ้นใกล้กับเธอ เธอเงยหน้าขึ้นและเห็นร่างสูงของผู้ชายที่คุ้นเคย เธอรู้สึกตกใจมากจนก้าวถอยหลังไป และเสียการทรงตัวเพราะสวมรองเท้าส้นสูง เมื่อเห็นว่าเธอกำลังจะล้ม ฌอนเอื้อมมือออกไปโอบเอวของเธอเอาไว้เพื่อประคองเธอไม่ให้ล้ม จนเธอสามารถยืนได้ ถ้าเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นนี้ไม่ได้เกิดขึ้นในวันนี้ แคทเธอรีนก็คงจะรู้สึกประหม่าพียงเล็กน้อยเท่านั้น ทว่าเธอเพิ่งจินตนาการภายฌอนไม่ใส่เสื้อผ้าไปเมื่อไม่นานนี้ ในตอนนี้เอง ปลายจมูกของเธออยู่ติดกับแผ่นอกของเขา ใบหน้าสวยน่ารักของเธอเปลี่ยนกลับเป็นสีแดงราวกับมะเขือเทศในทันที “ตกใจผมขนาดนั้นเลยเหรอ?” ฌอนเลิกคิ้วถาม “เปล่าค่ะ ก่อนหน้านี้ฉันเหม่อนิดหน่อย” เธอรีบขยับถอยหลังออกอย่างรวดเร็ว และอยู่ให้ห่างจากเขา “ไปขึ้นรถเถอะ” ฌอนเปิดประตูรถและเข้าไปนั่งในที่นั่งของคนขับ แคทเธอรีนสังเกตเห็นว่ามีคนนั่งอยู่ที่ที่นั่งข้างคนขับ เช่นนั้นเธอจึงเดินไปนั่งที่เบาะหลังอย่างไม่ค่อยเต็มใจนัก หญิงสาวก้มหน้าลงด้วยความเขินอาย เธอไม่อาจสู้หน้ากับเชสได้ “สวัสดีครับพี่สะใภ้ เมื่อก