บทที่ 61

แคทเธอรีนได้รับประทานปูผัดซอสเผ็ดเข้าไปมากจนสมใจอยาก เธออยู่กับเฟรยาจนกระทั่งเวลาล่วงเลยไปจนถึงสี่ทุ่ม หลังจากนั้นเธอจึงมุ่งหน้ากลับบ้าน ในขณะที่เต็มไปด้วยความหวาดหวั่น ด้วยความเกรงใจว่าจะเป็นการรบกวนชายที่อยู่ในบ้าน หญิงสาวจึงไม่กล้าเปิดไฟ “คุณกลับดึก” ในตอนนั้นเองที่ร่างสูงแกร่งของฌอนปรากฏขึ้นมาที่หน้าประตูห้องนอน และมีความดุเจือปนอยู่ในน้ำเสียงของเขา แคทเธอรีนรู้สึกตกใจและรู้สึกผิดมาก เธอสงสัยว่า ที่เขาเสียเวลารอเธอให้เธอกลับมาถึงบ้าน อาจจะเพื่อถามเกี่ยวกับเรื่องเงินหนึ่งล้านดอลล่าร์ “เมื่อพูดถึงเรื่องช้อปปิ้ง ผู้หญิงอย่างเรา ๆ มักจะมีแนวโน้มที่จะลืมเวลาได้ค่ะ” ฌอนเปิดไฟในห้องนั่งเล่นให้สว่างขึ้น จากนั้นจึงมองไปที่แคทเธอรีนชั่วครู่หนึ่ง เขาเดินไปหาเธอพลางยื่นมือของเขาออกไป “คุณอยากได้อะไรหรือคะ?” แคทเธอรีนกลั้นหายใจ เช่นเดียวกับร่างกายที่ไม่อาจขยับเขยื้อน ร่างกายที่สมบูรณ์แบบของเขาบดปังเธอเอาไว้ภายใต้แสงไฟ และสิ่งที่เกิดขึ้นอยู่นี้ดูเหมือนจะทำให้บรรยากาศอึมครึม ทว่าหลังจากนิ้วชี้ร้อนผ่าวเกลี่ยลงบนริมฝีปากของเธอ บรรยากาศของความโรแมนติกก็แทรกเข้ามาแทนที่ เอาล่ะ มีอะไรแอบแฝง