บทที่ 548

แคทเธอรีนหัวเราะออกมาอย่างประชดประชัน “ทำไมซาร่าไม่กลับมาให้เร็วกว่านี้ล่ะถ้าเธอยังไม่ตาย? มันเป็นความผิดของฉันไปได้ยังไงที่ผู้ชายของเธอแต่งงานแล้ว ในเมื่อเธอเป็นคนที่กลับมาช้าเอง?” “ไม่ใช่ว่าเธอไม่อยากกลับมา แต่เธอรู้สึกไม่คู่ควรกับฌอน เพราะเธอ...” ดวงตาของร็อดนีย์มีน้ำตาคลอ “เธอไม่รู้ว่าเธอต้องผ่านอะไรมาบ้าง” “ฉันไม่รู้และไม่อยากรู้ด้วย” ริมฝีปากของเธอกระตุก เขาหันกลับมามอง “แคทเธอรีน เธอเลือดเย็นขนาดนี้ได้ยังไง?” “...” เธอพูดไม่ออก “ฉันรู้ว่านายรักซาร่า แต่ได้โปรดอย่าใช้ความรักนั้นมาทำร้ายคนอื่น นายอยากให้ฉันสงสารเธอเหรอ? แน่นอน แต่จะเกิดอะไรขึ้นกับการแต่งงานของฉันและลูก ๆ ของฉันบ้างล่ะ? มีใครจะสงสารฉันบ้างไหม?” “เธอรู้ไหมว่าพวกเขาเจอกันได้ยังไง?” เขาพ่นควันบุหรี่ออกมายาว ๆ “ฌอนเจอกับซาร่าตอนที่เขาถูกส่งเข้าโรงพยาบาลจิตเวช ถูกแล้ว เธอไม่ได้ป่วย แต่ถึงอย่างนั้นเธอก็ถูกตระกูลนีสันส่งไปที่นั่น อาการป่วยของเขาก็ค่อย ๆ เปลี่ยนเป็นดีขึ้นด้วยความคิดบวกและความอ่อนโยนของเธอ เธอเหมือนกับแสงอาทิตย์ของเขาในวันที่สิ้นหวัง เพราะเขาเหมือนกันที่ทำให้ฉันได้รู้จักกับซาร่า เธอเป็นคนดีจริง ๆ แม้