บทที่ 539

ใบหน้าอันหล่อเหลาของฌอนนิ่งไป “ตอนนี้คุณพอใจหรือยังล่ะ? แชริตี้ถูกตัดสินจำคุกตลอดชีวิต และพ่อแม่ของเธอเสียชีวิตทั้งคู่ ในที่สุดซาร่าสุดที่รักของคุณและโทมัสก็เป็นเพียงคนเดียวที่เหลืออยู่ในตระกูลนีสัน” แคทเธอรีนจ้องมองเขาด้วยความรู้สึกผิดหวัง และกระทืบเท้าเดินออกไปโดยไม่หันกลับมามองอีก ... เฟรยากำลังมีปากเสียงอยู่กับสองพี่น้องนีสันที่ห้องพักผู้ป่วยเมื่อแคทเธอรีนมาถึงโรงพยาบาลหลังจากที่รีบออกไป “อย่ามาขวางทางฉันเฟรยา มันถูกแล้วที่พวกเราจะนำศพของพ่อเราไป แต่ถ้าเธออยากจะช่วยจริง ๆ ...” โทมัสแหย่พลางยิ้มอย่างกรุ่มกริ่ม “มาเป็นผู้หญิงของฉันสิ ฉันรับประกันเลยว่าเธอจะจัดงานศพให้พ่อของฉันได้” “นายมีจิตสำนึกบ้างหรือเปล่า? พ่อของนายเพิ่งเสียชีวิตไป แต่นายยังหัวเราะได้อีกเหรอ” เฟรยาโกรธจัด “คุณลุงคงไม่ตาย ถ้าไม่ใช่เพราะนาย” “มันจะเป็นความผิดของฉันไปได้ยังไง? เขาคงจะรู้อยู่แล้วว่าต้องตายในไม่ช้าก็เร็ว” เขาตอบ เห็นได้ชัดว่าเขาไม่ใส่ใจ “ฉันไม่เข้าใจจริง ๆ ว่าจะมีประโยชน์อะไรที่ต้องมานั่งเสียใจกับเมียน้อยคนนั้น สิ่งที่เขาได้รับก็สาสมแล้ว” “โทมัส นีสัน นายมันเลว อย่างน้อยเขาก็เป็นคนทำให้นายเกิดม