บทที่ 521

“แม่ไม่ได้มาครับ” ฌอนตอบ คุณท่านฮิลล์ตะคอกเสียงดัง “เธอยังให้การสนับสนุนเมสันอยู่อีกเหรอ? ฉันโมโหเธอจริง ๆ” ฌอนไม่แสดงความคิดเห็นใด ๆ ลีอาไม่ได้โง่ เธอเพียงรักและเชื่อใจเมสันมากจนเกินไป “ว้าว กำลังทานอาหารกันอยู่พอดี คุณตา คุณยาย ทายสิว่าเมื่อคืนผมเจอใครในผับ?” จู่ ๆ ทั้งวิลลี่และเลียมก็เดินผ่านประตูเข้ามา “ผมบังเอิญเจอกับซา...” ทันใดนั้นเองเขาก็นิ่งไปเมื่อเขาเห็นแคทเธอรีนและฌอนอยู่ที่โต๊ะรับประทานอาหาร สีหน้าของเขาซีดเผือดลงทันที ผู้ชายคนนี้เริ่มมาที่วิลล่าตั้งแต่เมื่อไรกัน? ในทางกลับกัน เลียมมองผู้ชายคนนั้นอย่างใจเย็นก่อนจะนั่งลงที่ข้าง ๆ คุณท่านฮิลล์ “แกบังเอิญเจอกับใครล่ะ?” คุณผู้หญิงฮิลล์ถามขึ้น วิลลี่สูดหายใจเข้าลึก ๆ ก่อนจะตอบ “เอ่อ... ไม่มีใครหรอกครับ ผมหิวจังเลย ป้าจัสมินครับ ขอถ้วยให้ผมสักใบได้ไหมครับ?” คุณท่านฮิลล์มองเขาพลางส่งเสียงทางจมูกอย่างดูถูก “แกมันก็รู้แค่ว่าไปเที่ยวผับยังไงเท่านั้นแหละ แกไม่เห็นหรือไงว่าผลประกอบการของบริษัทสาขาย่อยลดลง? ทำไมแกสองคนถึงไม่เรียนรู้จากฌอน? ดูสิว่าเขาบริหารฮิลล์ อิเล็กทรอนิกส์ได้ยังไง?” ใบหน้าของเลียมหม่นลงขณะที่เขาขบฟันแน่น ไม