บทที่ 437

คุณผู้หญิงฮิลล์อุตส่าห์เตรียมตัวเองสำหรับความไม่เป็นมิตรของฌอนระหว่างทางมาที่นี่ แน่นอนว่าเธอไม่ได้คาดคิดว่าจะเห็นเขาในท่าทางสงบและเบิกบานอย่างเป็นธรรมชาติเช่นนี้ คู่รักหนุ่มสาวสังเกตเห็นหญิงชราเมื่อพวกเขาเข้ามาในบ้าน ทันใดนั้นรอยยิ้มบนใบหน้าของฌอนก็หายไป ดวงตาของเขาเผยให้เห็นถึงความเฉยเมยและการตั้งรับ คุณผู้หญิงฮิลล์รู้สึกราวกับว่ามีเข็มกำลังทิ่มแทงหัวใจของเธอ “สวัสดีค่ะ คุณยาย” แคทเธอรีนทักทายหญิงชราด้วยความอ่อนโยนกับว่าไม่เคยมีเรื่องราวเกิดขึ้นระหว่างพวกเขามาก่อน หญิงชราเพียงแต่มองเธอด้วยสายตาเย็นชา ปฏิเสธที่จะแสดงความคิดเห็น ความไม่ไว้วางใจปกคลุมไปทั่วใบหน้าของฌอน “ถ้าคุณมาที่นี่เพื่อที่จะหยาบคายกับภรรยาผม อย่างนั้นก็เชิญออกไป” “แก...” คุณผู้หญิงฮิลล์พูดตะกุกตะกักไปด้วยความโกรธ “ฉันเป็นยายของแกนะ แกจะมีความสุขหลังจากที่เห็นฉันตายเท่านั้นหรือไง?” “ทั้งหมดที่ผมรู้คือครอบครัวฮิลล์เป็นคนซ้ำเติมบาดแผลของผม ผมจะยังติดอยู่ที่โรงพยาบาลจิตเวชถ้าไม่ใช่เพราะเคธี่” มุมปากของเขายกขึ้นเป็นรอยยิ้มประชดประชัน “ถ้าพวกคุณทั้งหมดยังเห็นผมเป็นครอบครัว งั้นอย่างน้อยที่สุดที่พวกคุณสามารถทำได้คื