บทที่ 41

หลังจากที่แคทเธอรีนเปลี่ยนซิมการ์ดในช่วงเย็นวันนั้น หน้าจอโทรศัพท์ของเธอก็แสดงสายที่ไม่ได้รับมากกว่าสิบสาย คนที่โทรมาคือ เฟรยา, เจฟฟี่, แซลลี่ และอีกหลายคน มันเป็นไปได้ไหมที่พวกเขาเป็นห่วงเธอเพราะเรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อสองวันก่อน เธออดที่จะคาดหวังลึก ๆ ไม่ได้ ไม่ว่าจะด้วยเหตุผลใดก็ตาม เธอก็ยังโทรกลับไปหาแซลลี่ “คุณแม่คะ...” “ในที่สุดแกก็ยอมโทรกลับมาหาฉันสักที” เสียงที่เกรี้ยวกราดของแซลลี่ดังขึ้น “แกจะอยู่ข้างนอกนั่นอีกนานแค่ไหนกัน? กลับบ้านเดี๋ยวนี้” คำว่า ‘กลับบ้าน’ ทำให้แคทเธอรีนรู้สึกขมขื่นมากยิ่งขึ้นไปอีก “ที่นั่นยังเป็นบ้านของหนูอีกเหรอคะ?” “แคทเธอรีน ถ้าแกยังไม่กลับบ้านมาตอนนี้ ก็ไม่ต้องกลับมาอีกเลย แกไม่ได้รับการยอมรับจากพ่อของแกและฉันอีกต่อไป” แซลลี่วางสายเมื่อเธอพูดจบ หลังจากลังเลอยู่ไม่นาน ในที่สุดแคทเธอรีนก็ตัดสินใจกลับบ้าน สุดท้ายแล้ว เจฟฟี่และแซลลี่ก็เป็นคนที่เลี้ยงดูเธอขึ้นมา เธอยังต้องนำบันทึกที่มีคำพูดของเฮนรี่กลับไปที่บ้าน และให้พวกเขาได้ฟังเพื่อให้พวกเขารู้ถึงธาตุแท้ของรีเบคก้า ... หนึ่งชั่วโมงต่อมา เธอขับรถมาที่วิลล่าของตระกูลโจนส์ แม้เวลาจะผ่านไปเพียงเดื