บทที่ 333

แคทเธอรีนรู้สึกว่าเธอตกลงในหุบเหวนรกอันโหดร้ายที่กลับกลายเป็นฝันร้ายที่สุดของเธอ... ... 02:00 น. เมื่อฌอนรู้สึกตัวจากความโกรธ และภาพที่เขาเห็นทำให้เขารู้สึกตกใจตัวเอง หญิงสาวที่อยู่ข้าง ๆ เขานอนขดตัวราวกับลูกบอลด้วยความเจ็บปวด ใบหน้าของเธอซีดลงมากทั้งริมฝีปากของเธอก็ซีดจนไม่มีสีเลือด “แคทเธอรีน!” หัวใจของฌอนกระตุก ทว่า หญิงสาวกลับนิ่งไม่ไหวติง ฌอนรู้สึกตกใจมาก เขารีบใช้ผ้าปูที่นอนห่อตัวเธอเอาไว้ก่อนจะอุ้มเธอขึ้นแล้วรีบนำตัวส่งโรงพยาบาล กลางดึกที่ทางเดินในโรงพยาบาล ฌอนยืนอยู่หน้าหน้าต่างบานสูงจรดเพดานและพยายามจุดบุหรี่ แต่ก็ต้องรู้สึกว่ามือของเขาสั่นเทา แม้เวลาจะผ่านไปนานแล้ว เขากลับยังจุดบุหรี่ไม่ได้ “ฉันทำให้” เชสเตอร์ จิวเวล ที่สวมเสื้อกาวน์สีขาวเดินเข้ามาหาเขาด้วยแววตาที่ซับซ้อน “นายควบคุมตัวเองไม่ได้ เกิดเรื่องนั้นขึ้นอีกแล้วเหรอ? ฉันคิดว่าอาการติดบุหรี่ของนายเองก็ดูเหมือนจะหนักขึ้นนะ” “วันนี้ฉันเจอลีอามา เลยคุมอารมณ์ตัวเองไม่ได้” ฌอนรู้สึกกระวนกระวายใจ “เธอเป็นยังไงบ้าง?” “ให้แพทย์หญิงในโรงพยาบาลตรวจเธอแล้ว...” เชสเตอร์มองดูเขา “นายต้องบ้าไปแล้วจริง ๆ หมอบอกแล้วว่าแคท