บทที่ 323

นิโคลาแสดงท่าทางอวดดีออกมา “เธอคิดว่าโจเอลจะหย่ากับฉัน เพราะอุบัติเหตุเล็ก ๆ น้อย ๆ อย่างนั้นเหรอ? ฝันไปเถอะ” แคทเธอรีนหยิบโทรศัพท์ออกมาโทรหาโจเอล เมื่อเธอโทรติดแล้ว ทว่า กลับไม่มีใครรับสาย “เลิกโทรได้แล้ว ตอนนี้นายท่านยูลกำลังให้เขาไปทำธุระให้อยู่” นิโคลาเย้ย “เธอดูไม่ออกเหรอ? นายท่านยูลก็เห็นด้วยเหมือนกันกับการไล่เธอออกไป ดังนั้นโจเอลจึงทำอะไรไม่ได้” “เธอได้ยินไหม? รีบไสหัวออกไปได้แล้ว” เมลานี่ถึงกับเตะเสื้อผ้าของเธอที่กองอยู่บนพื้น แคทเธอรีนระงับความโกรธของเธอ พลางก้มหน้าก้มตาลงยัดเสื้อผ้าของเธอลงในกระเป๋าเดินทางทีละตัว มีเพียงเธอเท่านั้นที่รู้ว่าลึก ๆ ภายในใจ เธอรู้สึกโกรธมากแค่ไหน เธอจะต้องให้พวกเขาต้องชดใช้สำหรับการที่ทำให้เธอได้รับความอับอายในไม่ช้าก็เร็ว ทว่า ก่อนที่แคทเธอรีนจะทันได้เก็บเสื้อผ้าของเธอหมด เมลานี่ก็เอาน้ำถูพื้นมาสาดใส่เธอทันที เสื้อผ้าของเธอเปียกโชกไปหมดแล้ว “อุ๊ปส์ โทษทีนะ ฉันแค่อยากจะเทน้ำถูพื้นทิ้งน่ะ” เมื่อเมลานี่มองดูการกระทำของเธอ แคทเธอรีนก็พูดเย้ยออกมา “ตอนนี้เธอได้ใจไปเถอะ เพราะเธอมีตระกูลฮิลล์หนุนหลัง แต่เธอเคยคิดบ้างไหมว่าวันหนึ่งฌอนต้องเขี่