บทที่ 216

หลังจากที่ผู้คนออกไปกันหมดแล้ว เจเน็ตก็พูดกับสตีเฟ่นด้วยความโกรธ “นี่พี่เสียสติไปแล้วหรือเปล่า? ทำไมพี่ไม่แนะนำฉันกับวิลลี่? ฉันจะทำประโยชน์ให้กับครอบครัวของเราได้แน่นอนถ้าฉันได้เป็นคุณผู้หญิงของตระกูลฮิลล์” “วิลลี่ไม่สนใจเธอหรอก” สตีเฟ่นตอบอย่างเย็นชาขณะที่จุดบุหรี่ขึ้นสูบ เจเน็ตรู้สึกไม่พอใจ “พี่หมายความว่ายังไง? ในสายตาของพี่ ฉันดูดีสู้รีเบคก้าไม่ได้หรือไง? อย่างน้อยฉันก็ไม่ได้เติบโตที่บ้านนอกคอกนานะ” “พี่ทำแบบนี้เพื่อเธอนะ วิลลี่มีนิสัยไม่ดีที่ชอบนอนกับแฟนหรือภรรยาของคนอื่น” เจเน็ตรู้สึกตกใจ สตีเฟ่นพูดเสริม “เธอเป็นน้องสาวแท้ ๆ ของพี่ ถ้ามีทางลัดสู่ความสำเร็จที่ดีกว่า พี่จะแนะนำให้เธอก่อนแน่นอน แต่วิลลี่เป็นพวกวิตถาร แม้จะเป็นผู้หญิงเขาก็ฆ่าได้” “จริงเหรอพี่?” เจเน็ตสะดุ้งสุดตัว “จริงซะยิ่งกว่าจริง ถ้าไม่ใช่ญาติของเราทำงานเป็นผู้ช่วยของเขา พี่คงไม่รู้เรื่องนี้” สตีเฟ่นยืนขึ้นช้า ๆ “ยิ่งไปกว่านั้น ทำไมเธอถึงคิดว่าพี่ถึงได้เสนอโอกาสดี ๆ แบบนี้ให้รีเบคก้าล่ะ? เธอไม่ใช่คนดีเหมือนกัน” “แต่ไม่ต้องเป็นห่วงไป วิลลี่จะขอบคุณพี่ที่ให้โอกาสเขาได้ใกล้ชิดกับรีเบคก้า ถ้าเป็นแบบนี้ ตระกูล