บทที่ 1054

ฌอนพูดไปแววตาของเขาก็มีแต่ความเย็นชาเฉยเมย มันมีทั้งความอาฆาตเกลียดชังและขยะแขยงอย่างที่เชสเตอร์ไม่เคยเห็นมาก่อน เขาไม่เข้าใจว่าทําไมจู่ ๆ ฌอนถึงเกลียดซาร่ามากขนาดนี้ เป็นเพราะว่าคดีลักพาตัวโลแกนก่อนหน้านี้หรือไง? เขาได้แต่สงสัยเนื่องจากไม่มีหลักฐานอื่นใดเลยที่จะพิสูจน์ว่าซาร่านั้นอยู่เบื้องหลัง "เกิดอะไรขึ้นกันแน่?" เชสเตอร์ถาม "ถ้าฉันบอกไปนายจะเชื่อฉันไหมล่ะ?" ฌอนยิ้มอย่างเหยียดหยาม “ร็อดนีย์เชื่อหล่อน เขาไม่เชื่อฉันเลยแม้แต่น้อย” คิ้วที่หล่อเหลาของเชสเตอร์ขมวดเล็กน้อย “เล่าให้ฉันฟังซิ ร็อดนีย์รักซาร่ามากไป เรื่องบางเรื่องถ้าใช้อารมณ์เข้ามาเกี่ยวข้องจะวิเคราะห์อย่างชัดเจนไม่ได้” “เมื่อก่อนฉันก็เป็นแบบนั้นเหมือนกันไม่ใช่เหรอ?” ฌอนหัวเราะเยาะและชี้ไปที่สมองของเขาเอง “เมื่อสามปีที่แล้วซาร่าสะกดจิตฉันตอนที่เธอทำการรักษา ฉันไปถามศาสตราจารย์ลินคอล์นที่เคยรักษาฉันตอนที่ยังเด็กมาแล้วล่ะ” “มีการสะกดจิตแบบโบราณประเภทหนึ่งในประเทศวายที่สามารถเข้าไปกระตุ้นที่ความรู้สึกของใครบางคนได้เหมือนทำกับหุ่นยนต์ จากนั้นนายก็สามารถชักใยชี้นำอะไรก็ตามที่นายต้องการให้พวกเขารู้สึก และยัดเยียดมันเข้าไปใน