บทที่ 1018

ขณะที่แคทเธอรีนกําลังดูชุดสูทผู้ชายอยู่ก็มีคนเข้ามาแตะตัวเธอเบา ๆ จากด้านหลัง ปรากฏเป็นเฟรยายิ้มแฉ่งอยู่ข้าง ๆ เธอ “ผ่านมากว่าหนึ่งเดือนแล้ว แหม หายหน้าไปทำเอาหัวใจเบิกบานซะจริงเชียวในที่สุดเธอก็ชวนฉันออกมาเที่ยว” “เอาล่ะ ฉันแค่อยากให้เธอช่วยฉันเลือกเสื้อเชิ้ตผู้ชายให้หน่อยน่ะ” แคทเธอรีนหยิบเสื้อเชิ้ตสีน้ำเงินขึ้นมาแล้วถาม "ตัวนี้เป็นไง?" “เสื้อเชิ้ตตัวนี้ดูเด็กไป หากเธอไม่ได้ซื้อตัวนี้ให้พ่อเธอก็ต้องเป็นของเวสลีย์หรือไม่ก็ฌอนแหละ” เฟรยาตอบหลังจากเหลือบมองมัน ใบหน้าของแคทเธอรีนห่อเหี่ยว “เธอคิดว่าฉันจะซื้อให้ฌอนไหมล่ะเนี่ย? ฉันจะเอาไว้สําหรับเวสลีย์จ้ะ ฉันทําให้เขาโกรธ ดังนั้นฉันจึงตั้งใจจะซื้อเสื้อเขิ้ตให้เขาเป็นการขอโทษ แต่ฉันก็ไม่รู้ขนาดของเขา เฮ้อ" “อย่ามัวซื้อเสื้ออยู่เลย ถ้าสําหรับผู้ชายเธอควรซื้อนาฬิกาแทน เถอะน่า ไปเลือกนาฬิกาสวย ๆ กัน” แล้วเฟรยาก็ดึงเธอออกจากร้านไป แคทเธอรีนคิดอยู่สักพักก็รู้สึกว่านาฬิกาสักเรือนน่าจะเข้ากับเอกลักษณ์เฉพาะตัวของผู้ชายได้ดีกว่าเช่นกัน “นี่ฉันรบกวนงานของเธอหรือเปล่าเนี่ยที่ชวนเธอออกมาช่วงบ่ายนี้?” “ได้โปรดฉันเป็นผู้อำนวยการฝ่ายและยังเป็นคู