บทที่ 1003

แคทเธอรีนจํากรณีโลแกนขึ้นมาได้ทันทีและพลันเกิดความรู้สึกไม่ดีขึ้นมา "คุณตัดนิ้วเขาออกเหรอ?" ฌอนพูดไม่ออก เธอคิดว่าเขาเป็นปีศาจบ้าคลั่งที่คอยตัดนิ้วของผู้คนทิ้งไปหรือไง? เมื่อเขาไม่ได้เอ่ยอะไรออกมา แคทเธอรีนก็เริ่มโกรธ “ฌอน ฮิลล์ ฉันเชื่อใจว่าเลียมไม่ใช่ขโมยที่ปล่อยข้อมูลของฮิลล์ คอร์ปอเรชั่นรั่วไหล เขาไม่ใช่คนแบบนั้นนะ” "เชื่อใจยังงั้นเหรอ?" ไฟลุกพลุ่งพล่านในหัวใจของฌอน คำนั้นเป็นคำที่ทั้งคู่ต่างก็ไม่ได้มีให้ต่อกัน แต่กระนั้นเธอก็ยังเป็นห่วงเลียมมากเหลือเกิน “แคทเธอรีน โจนส์ อย่ามาทำเป็นไร้เดียงสา คุณเชื่อใจในเลียมแค่เพียงเพราะว่าเขาเคยช่วยคุณไว้ครั้งหนึ่ง เขาเป็นลูกชายของเมสัน แคมโปส และเมสันซ่อนสันดานที่แท้จริงของเขาไว้ขณะที่อยู่กับตระกูลฮิลล์มานานกว่า 20 ปี ทั้งพ่อและลูกกําลังลวงตาคน คุณเห็นไหมว่าเกิดอะไรขึ้นกับผมตอนนี้? ฮิลล์ คอร์ปอเรชั่นกลายเป็นแบบนี้เพียงเพราะผมเชื่อมั่นไว้ใจในตัวเขา” “ฉันเชื่อว่าเลียมและเมสันนั้นแตกต่างกันค่ะ” แคทเธอรีนยืนกราน อาจไม่มีใครเชื่อเลียม แต่เธอเชื่ออย่างแท้จริงว่าเขาไม่ใช่คนไร้ยางอายแบบนั้น ในช่วงหลายปีที่ผ่านมาที่เธออยู่ต่างประเทศ เลียมได้ช่ว