บทที่ 1001

แชนซ์มองเขาอย่างใจเย็น “ถ้าคุณไม่ไป ก็ไม่มีโอกาสที่คุณจะได้อยู่ครบ 32” เลียมหัวเราะอย่างขมขื่น ก็ได้ ฌอนคงไม่ยอมปล่อยเรื่องนี้ไป เขาเองก็รู้อยู่แล้ว ยังไงซะเขาก็อยากหาโอกาสพูดคุยกับฌอนด้วยอยู่แล้ว เขาไม่ต้องการให้ตัวเองถูกแขวนป้ายว่าเป็นผู้ทรยศไปตลอดชีวิตที่เหลือของเขา ในไม่ช้าแชนซ์ก็พาเขาเข้าไปในห้องโถงในไลโอน่าซึ่งเป็นที่ตั้งของป้ายอนุสรณ์จารึกถึงบรรดาผู้อาวุโสของตระกูลฮิลล์ ฌอนนั่งบนเก้าอี้ที่ด้านข้าง ใบหน้าที่หล่อเหลาของเขาเฉยเมยและไม่สามารถมองเห็นอารมณ์ที่แท้จริงของเขาได้เลย “คุณชายใหญ่ฮิลล์ ผมได้ไปพาตัวเขามาแล้วครับ” แชนซ์เตะข้อเท้าของเลียมอย่างแรง เลียมไม่ทันตั้งตัวจึงล้มลงไปในท่าคุกเข่า เขาพยายามจะลุกขึ้น แต่แชนซ์ใช้กำลังกดเขาลงไปอย่างแรง เขากัดฟันและจ้องไปที่ฌอนอย่างท้าทาย “ฉันไม่ได้ทําอะไรผิดและไม่ได้ทรยศต่อบริษัทด้วย ฌอน นายต้องรู้อยู่แล้วนะว่าตลอดทุกวันมานี้ฉันไม่ได้ไปแคมโปส คอร์ปอเรชั่นเลย ฉันได้ตัดสัมพันธ์กับพ่อของฉันไปแล้ว” “ถึงนายได้ตัดสัมพันธ์กับเขาแล้ว แต่นายยังคงเรียกเขาว่าเป็นพ่อของนาย ที่นายไม่ได้ไปเพียงเพราะว่านายรู้สึกไม่สบายใจในข้อที่ว่าเมสัน แคมโปส มี