บทที่ 44

นางแฮงค์... เขากำลังพูดถึงบ้าอะไร? เขาเสียสติไปแล้วหรือ? ชาร์ลส์ยิ้มอย่างพึงพอใจเมื่อเห็นความสยดสยองและความประหลาดใจในดวงตาของเธอ "แตก!" ประตูถูกปลดล็อคด้วยกุญแจ คลื่นแห่งความตื่นตระหนกกระทบ ชินี เธอเอื้อมมือไปดันหน้าอกของเขาออกอย่างแรง ชาร์ลส์จับมือเธอกดลงบนหน้าอกของเขา “กลัวเหรอ?” ชินี รู้สึกราวกับว่ามีก้อนเนื้อติดอยู่ในลำคอของเธอ เธอหันไปมองที่ประตูอย่างกังวลใจ ประตูเปิด! ชาร์ลส์ค่อยๆลุกขึ้นยืน ทั้งพยาบาลและยานี่ตกตะลึง “ผอ.แฮงค์… ผอ.แฮงค์ คุณอยู่นี่เหรอ” พยาบาลโพล่งออกมาด้วยเหงื่อเย็นเยียบโดยไม่มีเหตุผล เป็นไปได้ไหมที่ผู้กำกับแฮงค์สล็อคประตูนั้นเอง? ริมฝีปากของ ญานี สั่นเล็กน้อย เธอมองดูชาร์ลส์ที่ยืนอยู่หน้าเตียงของเชนี่ ยิ้มอย่างแผ่วเบา ด้วยเหตุผลบางอย่าง เธอรู้สึกอึดอัดเล็กน้อย ทำไมพวกเขาต้องล็อคประตู? เกิดอะไรขึ้นระหว่างพวกเขาในตอนนี้? เมื่อพยาบาลรู้สึกว่ามีบางอย่างผิดปกติ เธอจึงก้มศีรษะลงทันที ปิดประตูแล้วเดินออกไป ชินี หันหน้าไปทางด้านข้างและมองออกไปนอกหน้าต่าง คิ้วของเธอขมวดเข้าหากัน เธอไม่เข้าใจว่าทำไมชาร์ลส์ถึงทำอย่างนั้นในตอนนี้ แท้จริงนางได้ตั้งเขาไว้แล้ว เมื่อเธอกลับไปที