บทที่ 24: แอลกอฮอล์นั้นดี

เมื่อชินี เยลส์มาถึงที่พักของพวกเยลส์นั้น ไม่มีใครอยู่บ้านยกเว้นคนใช้ “คุณท่านบอกว่านอกจากคุณแล้ว ไม่อนุญาตให้มีสิ่ง 'สกปรก' อื่นใดที่นี่ เข้าใจไหม? ป้าเฟนน์มองเธออย่างรังเกียจและจ้องไปที่กระเป๋าถือใบเก่าในมือของเธอ เห็นได้ชัดว่าหล่อนกำลังประชดประชัน “งั้น... คุณต้องการตรวจดูของๆ ฉันใช่ไหม?” ป้าเฟนน์เลิกคิ้ว “ฉันจำเป็นและไม่สามารถทำอะไรกับมันได้ ฉันแค่ทำตามคำสั่งของคุณท่าน เปิดกระเป๋าแล้วให้ฉันดูหน่อย!” ชินี ยิ้มและพูดว่า "ในเมื่อเป็นคำสั่งของพ่อ งั้น... ฉันก็ไม่ต้องการกระเป๋าใบนี้อีกต่อไป!" พูดจบเธอก็โยนถุงผ้าไปที่ประตู แล้วมองมาที่เธอพลางถามว่า "ห้องของฉันอยู่ที่ไหน" ป้าเฟนน์ตกตะลึง เธอไม่ได้คาดหวังว่าเธอจะเถรตรงเช่นนี้ คุณหนูได้สั่งหล่อนไว้เป็นพิเศษให้ทำชินีใช้ชีวิตได้ลำบาก เช่น ทิ้งรูปถ่ายหรือข้าวของของแม่เธอ และทำให้เธอร้องไห้อย่างขมขื่น ตอนนี้ อะไร...เกิดอะไรขึ้นกันแน่? "ห้องฉัน...อยู่ที่ไหน" ชินีถามอีกครั้ง “มัน... อยู่ที่ชั้นหนึ่ง ข้างห้องของฉัน...” ป้าเฟนน์ตอบอย่างรวดเร็ว ชินียิ้มบางเบาในแบบของเธอ ห้องของเธออยู่ที่ชั้นหนึ่ง... นั่นคือชั้นที่พวกคนรับใช้พักอยู่ เขาช่างเป็นพ่อที่